ای معلم
ای روشنی بخش دلها، براستی که تو بعد از خداوند
«علم الانسان ما لم یعلم» هستی.
چگونه می توان تو را ستود و تو را سرود که تو خود سرود قافله تمدن هستی.
بی ریا ترین دوست
هستی ات سبز
و روزت مبارک.
ای معلم
ای روشنی بخش دلها، براستی که تو بعد از خداوند
«علم الانسان ما لم یعلم» هستی.
چگونه می توان تو را ستود و تو را سرود که تو خود سرود قافله تمدن هستی.
بی ریا ترین دوست
هستی ات سبز
و روزت مبارک.
یکی از دوستان شهید مطهری رحمهالله میگوید: آنچه در تمام برخوردهای با شهید مطهری کاملاً محسوس بود، حریّت و آزادی شهید مطهری بود، او دارای دلی بود آزاد و دارای مغزی بود آزاد و قهرا دارای زبان و قلمی آزاد بود.
داماد استاد مطهری رحمهالله نیز میگوید: در اظهار نظرهای ایشان پیرامون عقاید انحرافی و یا لغزش های ایدئولوژیکِ گروه های سیاسی حرّیت و آزادگی دیده میشود.
بارزترین خصیصه ایشان داشتن روحیه انصاف بود. این ویژگی سبب شده بود که اولاً استاد روی حرف مخالفین نظر خود ـ هرکه میخواهد باشد و در هر مقامی که باشد ـ کاملاً بیندیشد؛ یعنی هیچ گاه با روحیه استکباری و بزرگ منشانه با آرأ و عقاید حتی مخالفترین دشمنان خود نیز برخورد نمیکردند، همیشه هر سخن و گفتهای را تا حد امکان تجزیه و تحلیل میکردند و شقوق درست و قابل قبول آن را از احتمالات نادرست جدا کرده، به حساب هر یک جداگانه رسیدگی میکردند.
یکی از شاگردان استاد مطهری رحمهالله میگوید: یک روز بعد از این که ایشان مطلبی را بیان فرمودند من اشکال کردم، هر قدر ایشان بیان کردند و توضیح دادند برایم قابل قبول نبود. سرانجام قدری بی ادبی و گستاخی کردم و گفتم: انصاف بدهید! ایشان فرمودند: من انصافم از شما بیشتر است.
استاد با برخی از دوستان و شاگردان نزدیکش در باب آنچه فراهم آورده بود، مشورت میکردو نظریاتشان را جویا میشد.
میاسای زآموختن یک زمان زدانش میفکن دل اندر گمان
مرحوم مطهری بسیار رازدار و اهل سرّ بود. هیچ رازگشایی نمیکرد.
استاد شهید مطهری رحمه الله در نامهای به دخترشان مینویسند: تو خودت میدانی که دروغ هرگز به زبان و قلم من جاری نمیشود.
ایشان اگر استعدادی از شاگردان شان میدیدند، خوشحال میشدند، به او کمک میکردند که استعداد وی پرورش پیدا بکند، مثل یک پرنده که بال زدن را یاد جوجههای خود میدهد. ایشان شاگردان خوش استعداد خودشان را تشویق و تشجیع میکردند و مثل برزگری که بذر افشانی میکند برای آینده، ایشان در ذهن شاگردان خودشان بذر افشانی میکردند و با صرف وقت برای آینده سرمایه گذاری میکردند.
نوروز 93 مبارک
زندگی مجال تربیت است و هستی کلاس است که همه لحظه ها و صحنه هایش، آموزگار تربیت انسان است.
گذر ایام صدف روزها و شب هایی است که در پس یکدیگر آمدند
و رفتند، تا انسان خود را در هاله تربیت بارور و از خاک به افلاک ره
سپارد.
تاریخ، آیینه روشن انسان هایی است که زیر این آسمان بی رنگ، همیشه در پیِ
نجات و تلاش، برای دست گیری از انسان هایی بوده اند که غریق دریای خروشان
نفس شده اند. بیش از این که به خود بیندیشند، به فکر دیگران بوده، همیشه
خلاف موج، حرکت کردند و ساحلی دیگر جسته اند.
کسانی که پیامبر گونه زندگی خود را وقف نجات گم شدگان کوره، راه های زندگی نموده اند. آن ها مانند پیامبران، مربیان دلسوز انسان اند.
مربیان تربیتی، میراث دار انبیا و اسطوره های خدمت به بشرند. آن ها برگزیدگانی هستند که با تکیه بر ایمان و عقیده قلبی خود، همیشه در اندیشه گشودن چشم های خواب آلوده در مسیر چاه های زندگی اند.
فکر خوب زیستن، خوب
ماندن و خوب ساختن، در قلب دریایی اینان، موج های سهمگین اراده می آفریند.
اینان سازندگان نسلی معتقد، با ایمان و با نشاط اند. و همه ما مدیون ایمان قلبی و مساعی این بزرگواران در راستای تربیت صحیح هستیم. ا
سلام بر دست های پر محبتی که ابری تر از آسمان، عاطفه را به لب های ترک بسته وجود انسان ها می رساند. بر قلب هایی درود که مالامان از عشق به خالق و مخلوق، در پی افتاده ای در راه، می گردد تا مزرعه اندیشه اش را با نسیم تربیت سبز سازند.
بر زبان هایی درود که مانند طبیبی زبردست، نشاط را به رگ
های گرفته نیازمندان فرا می خواند.
هفته تربیت اسلامی را به همه این بزرگواران تبریک می گوییم