آنچه دارى قدر بدان
و حفظ ما فى یدیک اءحب الى من طلب ما فى یدى غیرک
نامه /31
ترجمه :
نگهدارى از آنچه خود، در دست دارى ، در نظر من ، از خواستن و جستجوى آنچه در دست دیگرى است ، بهتر و دوست داشتنى تر است .
شرح : کسانى هستند که هیچگاه به آنچه دارند، راضى و قانع نمى شوند، دائما
در فکر بدست آوردن مال و ثروت بیشتر هستند، و تمامى نیروى آنها، بجاى آنکه
صرف کسب مال میشود. انگونه افراد، تازه هر چقدر هم که بیشتر بدست آورند،
باز چشم و دلشان سیر نمى شود و نگاهشان به مال دیگران است . و گاهى ، کار
را به جایى مى رسانند که شخصیت و عزت نفس خود را زیر پا مى گذارند، تا براى
مدتى کوتاه از آنچه دیگران دارند، استفاده کنند .
شاید شما هم دیده اید که : بعضى افراد، وقتى میخواهند به مهمانى بروند، با
آن که خودشان لباس تمیز و قابل استفاده دارند، چون پارچه و دوخت آن ساده و
معمولى است ، به سراغ همسایه میروند و لباس گرانقیمت او را میگیرند، تا در
مهمانى ، بیشتر خود نمایى کنند .
یا وقتى مهمان در خانه دارند، کاسه و بشقاب معمولى و ارزان قیمت خود را
کنار مى گذارند، و در عوض ، ظروف چینى و بلور گرانقیمت همسایه را قرض مى
گیرند و جلوى مهمان مى آورند .
این دسته از افراد، براى شخصیت انسانى و عزت نفس خود ارزش قائل نیستند و کارى هم که میکنند، بر خلاف دستورات اسلام است .
امام علیه السلام نیز، در همین مورد توضیح داده و این چند نکته را در یک جمله کوتاه ، بیان فرموده است :
1- قناعت : به آنچه دارى اکتفا کن و چشم طمع به مال دیگران نداشته باش . 2-
عزت نفس : شخصیت انسانى و عزت نفس خود را حفظ کن ، و از آنچه دارى خوشنود
باش ، تا از رنج خواهش و تمنا و ذلت در خواست و تقاضا از دیگران ، آسوده
باشى .
3-حفظ آبرو: با دورى کردن از زیاده طلبى و چشم حسرت دوختن به مال دیگران ، آبروى خود را به باد مده .
4-شکر نعمت : نسبت به آنچه خداوند به تو داده است ، کفران نعمت مکن ، بلکه
شکر نعمت خداوندى را - به هر اندازه که باشد - بجاى آور، تا به آنچه دارى
راضى باشى و در حفظ نگهدارى آن بکوشى . نه آن که مال خود را، بخاطر ناچیز و
کم قیمت بودن ، خوب حفظ نکنى و آن را از بین ببرى ، و بعد، محتاج دیگران
بشوى .
