مناجات رمضان: خدایا، اگر تو را نخوانیم، با چه کسی سخن بگوییم؟
سوی تو، آورده‌ام روی نیاز
اندر این شب، ای کریم بی نیاز
الهی، ای حضرت ذوالجلال
حمد و ثنا، ذکر و دعا، زیبندة درگاه بی مثال توست. ای آفرینندة فلق، جلابخش شفق، خالق ماسبق، نگه دارندة افلاک مطبق، ناظم کیهان هزار رنگ، جاری سازندة رودهای خروشان، استوارکنندة کوهها، عطر بخش گل بوته‌ها، برکت دهندة سفره‌ها، به عقوبت رسانندة کوردلان و جاهلان!
در این ماه مبارک رمضان، ترا به عظمت و عزتت سوگند می‌دهیم، چشمان ما را که از ضعف جسم به کم فروغی کشیده می‌شود، به نور محمد خود، منور فرما. ای وجودت خورشید انور آسمان ایمان، ای نفست گرما بخش جان‌ها، ای مهربانیت جان داروی دل‌ها، ای مژده دهنده بر رحمت و آگاه سازنده از عذاب دوزخ. ما را همراه نسیم سحری، نصیحت فرما و توأم با برکت شامگاهی، کرامت عنایت فرما. آخر ای خدا، کریمان را سخاوت است و عاجزان را التماس، رحیمان را رحمت است و افتادگان بر خاک عجز را، التجا. به باب تو ملتجی گشته‌ایم. در به روی ما مبند که هر در زدیم صاحب آن خانه تویی تو .
ای پروردگار ذوالجلال، ستایش از آن توست که در ماه مبارک رمضان، قرآن را نازل فرمودی و آیات قرآن را نشانة حقانیت خود ساختی.
بار خدایا !این ماه را بر ما مبارک فرما و ما را یاری ده تا آنچه در شأن شهر رمضان است، به جای آریم.
بر آورده کن جمله حاجات م
الهی نگفته تو دانی مناجات م
الهی، ما را دلی نازک‌تر از شیشه است. زبانم لال، سنگ بی‌مهری بر شیشة صندوق خانة سینة ما مزن، ای نامت عاشقان را دوا، یادت عشاق را جان داروی اعجاز و شفا و مبشر وصال. الهی بر ما ببخش که بی پرده از عشقت سخن می‌گوییم.
شرم حضور داریم و در وادی حسرت سرگردانیم. خدایا اگر تو را نخوانیم - پس با که سخن بگوییم؟ الهی غبار راه توییم، به سرانگشت ملاطفت، غبار از آیینة دل ما برگیر و در آبگینة مصفای چشمان ما، چلچراغ مهر خود بیفروز. زنگار از آیینة ایمان، برگیر. دستگیر ما باش، ای دستگیر افتادگان.
الهی، در این ماه مبارک، رحم کن بر ما و محروم مکن سائل خود را و شامل بفرما مرحمتت را بر ما .
الهی در این روزها، ما را برای برکات سحرها بیدار و متنبه ساز.
و دل‌ها مان را به روشنی انور سحرگان، منور گردان. خدایا قسمت می‌دهیم به حریم گلستان عزای علی(ع) و به راه صدق و به وصی نفس نبی(ص)، شافع صف محشر، گل زمردی باغ و بوستان جنگ، شهید رمضان علی(ع) تراب نشین راه خدا - حاجات همة حاجتمندان را بر آر. ای مولا!
الهی!
لشکر غم شبگیر بر ما می‌تازد، ای حضرت ذوالجلال، به نسیم وعدة سحری ما را به سکینة خاطر هدایت فرما.
الهی، به آه در گلو بشکستة دردانه ات علی(ع) و به سوز سینة خستة همان مرتضایت سوگند، در این ماه مبارک رمضان، مهمان حرمخانة دل ما باش. هر چند این سینه، مهمان‌پذیر قابلی برای مهر سلطانی چون تو نیست. اما قدم گذار و فرودآ و کله گوشة بندگی ما تا به عرش رسان. الهی برویمان میاور که فقیریم. خاک نشین راه توییم. عجزمان را در توصیف بلندای قامت بر ما ببخش. ای بخشایندة گناهکاران.
برحمتک یا ارحم الراحمین
